Saturday, July 16, 2005
...
اين چند روز اخير اصلآ وقت خوبي براي وبلاگ خواندن نبود. غم و غصه از در ديوار وبلاگستان مي باريد. نوشي و در به دري براي رسيدن به جوجه هايش از يك طرف، و از طرفي ديدن تصاوير اكبر گنجي بعد از اعتصاب غذا واقعآ زجر آور بود.
يك چيز خيلي برايم جالب است، و آن اينكه از خاتمي گرفته تا همه آنهايي كه بفكر آزادي گنجي افتادن، چرا تا ديروز كه اختيارات بيشتري داشتند، اين افكار از سرشان عبور نكرده بود و به اين نتيجه نرسيده بودند كه اين بنده خدا بيگناه در بند است؟!!!
ديگر مانده ام چه بنويسم...

<< صفحه‌ی اصلی