خداییش این رضا صادقی هم شاهکاریست در عالم موسیقی. تا چند وقت پیش اصلآ از این بابا خوشم نمی آمد، و فقط به آهنگ "ده ثانیه"اش(آخرشه) اکتفا میکردم. ولی مدتی می شود که بصورت مداوم ترانه های رضا صادقی را گوش میدهم. از حق نگذریم، شعر و ملودی تعدادی از کارهایش تک نباشد، جزو کارهای بسیار قشنگ است. به نظر من فاز اصلی را کسانی می گیرند که، دوران عشق و عاشقی را سپری کرده و در حال حاضر از معشوق خود جدا شده اند. این چند خط هم، تقدیم به همهء آنها...

خودمو گول میزدم توی دورنگی / نمی خواستم ببینم این دل سنگی
می دیدم داشتی یواش یواش میرفتی / اما خواستم خوش باشی توی زرنگی
هی می گفتم دل خوشه فردا می مونم / واسه خوندن تو بودی تنها بهونم
هی می گفتم به خودم همش خیاله / همه این حرفها یه شوخیه میدونم
تو چشات برقی نبود مثل گذشته / تازه فهمیدم از حرفها گذشته
من همونیم که بودم، تو داری عوض میشی / من همونیم که بودم، تو داری عوض میشی
...
چیزی نگو قسم نخور، تموم حرفات یه دروغه / کسی نگفت خودم دیدم خونه قلب تو شلوغله
چیزی نگو لیاقتت عشق مقدسم نبود / حس می کنم نبودیو، بودنتم یه قصه بود
تو دیگه مردیو این حرف آخره / بذار عشق تو از خاطرم بره
فکر می کردم قلبت مال منه / اما انگار صد شاخه می پره
اسمتو پاک کردم از تو دفترهام / بیخودی قسم نخور دیگه سخته برام
تو رو باور داشتمو می خواستمت / چرا آتیش کشیدی همهء باورام
کسی نگفت بهم من خودم دیدم / اما راستشو بخوای یه چیزی نفهمیدم
چرا وقتی تو رو از عشق خالی دیدم / جای گریه به حالت می خندیدم
شایدم واسه اینه که دیگه بی ارزشی / واسهء همه عروسک نمایشی
تو که میگذری ساده از اون همه عشق / لیاقت نداری دیگه با من باشی

پ.ن: خیلی وقت بود که پست عشقولانه نداشتم.